Elke maatschappij kent onaangepaste mensen die moeite hebben hun plek te vinden. Je zou ze ook authentiek kunnen noemen. Het is maar hoe je het bekijkt. Pieter de Haan (1960 – 2017) was zo iemand: junk, zwerver, herder, blauwe maandag boeddhist, kluizenaar, Darwinist, bijna moordenaar. En boven alles een natuurmens in hart en ziel met een grote liefde voor roofvogels, vossen en kraaien. Na zijn detentie werd hij een betrokken natuurbeschermer. Deed in het veld de prachtigste waarnemingen, maar stuitte ook op vervolging en andersoortig onrecht. Vroeg in uiterst krasse bewoording, zonder aanziens des persoons, aandacht voor de misstanden die hij aantrof en ventileerde zijn ongenoegen in een stroom van vlammende protestbrieven.
Dit verhaal gaat over de laatste 22 jaar van zijn leven. Zijn onverschrokkenheid en inzet, die wij met bewondering, maar ook met de nodige zorg gadesloegen.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.